Ogromna liczba asteroid bliskich Ziemi (NEA) krąży wokół Słońca, a wśród nich 2 072 NEA są zarejestrowane w bazie danych Minor Planet Center (MPC) jako potencjalnie niebezpieczne asteroidy bliskie Ziemi (PHA). Te PHA często dokonują bliskich zbliżeń do orbity Ziemi, dlatego niebezpieczeństwo powodowane przez PHA jest wciąż bardzo realnym i stale obecnym zagrożeniem. W obliczu potencjalnego zagrożenia uderzeniami PHA, obrona przed asteroidami jest dyskutowana z rosnącym zainteresowaniem. Monitorowanie i wczesne ostrzeganie o tych PHA jest założeniem obrony planetarnej.

W pracy badawczej opublikowanej niedawno w Space: Science & Technology, Xiangyu Li, ze School of Aerospace Engineering, Beijing Institute of Technology, i współautorzy proponują nowatorską koncepcję konstelacji nadzorującej heterogeniczne, szerokopolowe sondy do badania asteroid bliskich Ziemi (NEA) (CROWN), w której sześć kosmicznych sond byłoby luźno rozmieszczonych na orbitach podobnych do orbity Wenus, aby wykrywać NEA wzdłuż kierunku światła słonecznego.

Autorzy omawiają koncepcję i ogólny projekt konstelacji nadzoru NEA. Generalnie, system obrony przed asteroidami powinien być posłuszny kołu OODA, które obejmuje obserwację, orientację, decyzję i działanie.

Proponowany CROWN byłby kluczową częścią systemu obrony przed asteroidami, która byłaby głównie odpowiedzialna za obserwację i orientację, czyli wykrywanie i wczesne ostrzeganie przed PHA oraz śledzenie i określanie orbity (OD) celu. Konstelacja obserwacyjna składałaby się ze statku-matki oraz sześciu sond-córek (kosmicznych teleskopów optycznych).

Statek matka zapewniałby manewrowość wymaganą do transferu i rozmieszczenia. Sześć sonarów-córek byłoby luźno rozmieszczonych na orbitach podobnych do orbity Wenus i byłoby wyposażonych w teleskopy skierowane do tyłu w kierunku Słońca, aby wykryć NEA zbliżające się z kierunku Słońca.

Ponadto, przedstawione są metody i aspekty oceny wydajności proponowanego CROWN. Ogólnie rzecz biorąc, wydajność konstelacji obserwacyjnej może być oceniana w aspektach konstelacji, geodety i ładunku użytecznego. Dla każdego aspektu rozważana jest zarówno zdolność, jak i koszt.

W przypadku konstelacji, zdolności obejmują zbieżność nadzoru i wydajność OD. Koszty konstelacji obejmują energię wymaganą do transferu, rozmieszczenia i utrzymania. Wydajność pojedynczego geodety można ocenić na podstawie kosztów cyklu życia i stosunkowo korzystnego stosunku kosztów do korzyści. Wskaźniki wydajności ładunku użytecznego obejmują czułość, dokładność, zużycie energii i cenę.